قطعه ای رو به بهشت

ای گمشده ی آسمانی من....

گویند  همه ی آدمها در دنیا گمشده ای دارند
و برای پیدا کردن گم شده هاشان  باید هجرت کنند .
                ای گمشده ی آسمانی من ،
برای پیدا کردنت بار سفر را بسته ام .
می دانم راهم بسی طولانی و پر فراز و نشیب است
  اما من آماده ام !
چرا که بی تو محو شدن ذره دره ی خود را می بینم .
آری من آماده ام !
                     آماده ی هجرت از خود !
از خود هجرت می کنم تا به تو برسم و جاودانگی را در آغوش بگیرم .
راهی بس طولانی پیش رو دارم . با چشمان منتظرت امیدم بخش !

به یاد آنان که بی ادعا در آسمان اوج گرفتند....

...آن ها که بر فراز آسمان درس پرواز آموخته بودند ،

دیگر زیستن بر خاک زمین میسرشان نبود و جنگ بهانه ای بود

تا مشق نیمه کاره ی آسمانی بودنشان را کامل کنند ....

ای کاش می شد فهمید

ای کاش می شد فهمید در دل آسمان چه می گذرد

که امشب با ناله ای بغض آلود

بر دیار این دل خسته

اشک می ریزد

-----------------------------------------

عصر یک جمعه دلگیر
 دلم گفت
 بگویم و بنویسم
 که
 چرا آب به گلدان نرسیدست و
 هنوزم که هنوز است
 غم عشق به پایان نرسیدست
 بگو به حافظ دلخسته ز شیراز بیاید
 بنویسد
 که چرا

 یوسف گمگشته به کنعان نرسیدست

 چرا کلبه احزار به گلستان نرسیدست